ترک داروهای ضد اضطراب

علائم ترک داروهای ضد اضطراب

ترک ناگهانی داروهای ضد اضطراب این مواد می تواند موجب بروز بیش فعالی دستگاه عصبی خودمختار یا دستگاه سمپاتیک شود که خود می تواند موجب بروز علائمی هم چون تعریق، افزایش خون، افزایش لرزش دست، بی خوابی، تهوع و استفراغ، توهم یا خطای ادراکی گذرا، اضطراب و تنش تونیک کلونیک شود. هم چنین در صورت قطع این گونه از داروها ( بعداز یک دوره وابستگی طولانی مدت و زیاد) احتمال سایکوز، دلیریوم، کولپس یا روی هم افتادن و بهم چسبیدن عروق یا رگ ها و ریه و در نهایت مرگ وجود دارد.

به طور نمونه

به طور نمونه مصرف روزانه ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم بنزودیازپین ها به مدت یک ماه نیز هنگام قطع مصرف می تواند سندروم ترک ایجاد کند. نشانه های ترک معمولا ۲ تا۳ روز پس از قطع دارو شروع می شوند.

معمولا مصرف روزانه ی ۵۰ میلی گرم دیازپام می تواند تشنج را در شخص ظاهر سازد. هم چنین کسانی که در حدود ۴۰۰ میلی گرم فنوباربیتال در روز مصرف کنند، ممکن است هنگام ترک نشانه های حقیقی را نشان بدهند. اما مصرف روزانه ی بالا تر از ۸۰۰ میلی گرم منجر به بروز دلیریوم، توهم و تسنجات مکرر خواهد شد.

به علاوه به دلیل ضعف تنفسی ناشی از باربیتورات ها مصرف مقادیر بالای آن ها بسیار خطرناک و کشنده می باشد. و خودکشی های عمدی با این دارو ها شایع می باشند. مسمومیت با مقادیر بسیار زیاد باربیتورات ها منجر به اغماء، وقفه ی تنفسی، نارسایی قلبی- عروقی و مرگ می شود.

بیشتر بخوانید : داروهای ضد اضطراب و خواب آور و اثرات آن ها

اختلالات وابسته به داروهای ضد اضطراب

اختلالات وابسته به دارو های رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب عبارتند از:

1. وابستگی، سوء مصرف، مسمومیت و علائم ترک داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
2. دلیریوم مسمومیت، دلیریوم ترک دارو های رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
3. زوال عقل پایدار ناشی از مصرف طولانی مدت داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
4. اختلالات سایکوز ناشی از مصرف داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب همراه با هذیان یا توهم.
5. اختلالات خلقی ناشی از مصرف داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
6. اختلالات اضطرابی ناشی از مصرف داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
7. کژکاری جنسی ناشی از مصرف دارو های رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.
8. اختلالات خواب ناشی از داروهای رخوت زا، خواب آور یا ضد اضطراب.

درمان قطعی وابستگی به داروهای ضد اضطرابی

چون بعضی از بنزودیازپین ها به آهستگی از بدن دفع می شوند نشانه های ترک مصرف ممکن است تا چندین هفته ادامه یابد. برای پیش گیری از تشنج ها و سایر نشانه های ترک مصرف، درمانگران باید به تدریج از دوز مصرفی کم کنند. هم چنین برای پرهیز از مرگ ناگهانی ناشی از ترک مصرف باربیتورات ها درمانگران باید جانب احتیاط را رعایت و از دستور العمل های خاصی پیروی کنند. درمانگران نباید به بیمارانی که به کما رفته اند یا با باربیتورات به شدت مسمومیت یافته اند باربیتورات تزریق کنند. درمانگران باید تلاش کنند تا دوز مصرفی روزانه ی معمول بیمار از باربیتورات ها را تعیین کنند و بعد دوز آن را به صورت بالینی تعیین کنند.

بعد از کامل شدن درمان

بعد از کامل شدن ترک داروهای ضد اضطراب بیمار باید بر میل خود برای مصرف دوباره ی ماده ی سوء مصرفی غلبه کند. با این که جایگزین ساختن آرامش بخش های غیر باربیتوراتی یا خواب آور های غیر باربیتوراتی برای باربیتورات ها به عنوان یک روش درمان پیشگیرانه پیشنهاد شده است. این موضوع معمولا باعث می شود یک ماده ی اعتیاد آور جایگزین یک ماده ی اعتیاد آور دیگر شود.

اگر مصرف کننده می خواهد عاری از اعتیاد باقی بماند حتما باید درمان به کمک روان پزشک و حمایت اجتماعی صورت گیرد. در غیر این صورت بیمار تقریبا به طور قطع مصرف باربیتورات ها یا مواد مشابه را دوباره شروع خواهد کرد. از این رو مرکز کمپ پیروان همت آمادگی این را دارد تا با در اختیار داشتن درمانگران ماهر و توانا در این راستا به مراجعه کنندگان خود بهترین و با کیفیت ترین خدمات را برساند.

منابع:بزمی، نعیمه؛ ۱۳۹۰. روانشناسی وابستگی به مواد؛ سبب شناسی، تشخیص و درمان اعتیاد. انتشارات ارجمند. تهران.
سادوک، بنجامین. سادوک، ویرجینیا و روئیز پدرو؛۲۰۱۵. خلاصه ی روان پزشکی کاپلان و سادوک بر اساس DSM-5. انتشارات ساوالان. تهران.